Το φθινόπωρο έρχεται

Το φθινόπωρο έρχεται Είναι στον αέρα. Ακόμα κι αν είναι 90+ βαθμοί, το αεράκι είναι δροσερό, οι μέρες μικρότερες. Ορισμένα δέντρα έχουν ήδη αρχίσει να αλλάζουν χρώμα φύλλων, στην πραγματικότητα, μερικά τον Αύγουστο. Το Sumac αλλάζει ακόμη νωρίτερα. Αποκριάτικες διακοσμήσεις σέρνονται στα ράφια των καταστημάτων, τέρατα παραμονεύουν σε κάθε γωνιά. Είχα το πρώτο μου latte μπαχαρικών κολοκύθας την περασμένη εβδομάδα και βλέπω μπάρες κολοκύθας, μπισκότα και μελόψωμο στην αγορά.

Είναι μια ελεγειακή εποχή. Εξάλλου, τα πράγματα πεθαίνουν. Ωστόσο, μερικά πράγματα ανθίζουν και φτάνουν στις πιο φωτεινές αποχρώσεις τους. Τα βελανίδια μπορεί να πέσουν, αλλά δημιουργούν βελανιδιές την άνοιξη. Οι κολοκύθες μόλις τώρα ανθίζουν και έρχονται στο δικό τους. Στην πραγματικότητα έχω ένα μικρό ήδη στο αμπέλι. Σήμερα, θάψαμε έναν παιδικό φίλο. Αυτός και ο αδελφός του ήταν πραγματικά οι πρώτοι μου φίλοι και οι γονείς μας ήταν φίλοι και γνωρίζονταν πριν γεννηθούμε. Περπάτησα μέχρι το νεκροταφείο, τόσο κοντά στο σπίτι ήταν, και είδα πολλές άλλες οικογένειες που ήξερα θαμμένες εκεί. Έζησε μια καλή ζωή, αλλά ήταν ακόμα τόσο νέος, και είχε δει το δικό του μερίδιο τραγωδιών. Με έκανε σκεπτικό, όπως όλα τα πράγματα πέφτουν φαίνεται να κάνουν. Σύντομα, θα είναι καιρός να τρέξετε τον κλίβανο για να το ελέγξετε, να τσουγκράσετε φύλλα, να έχετε ένα πουλόβερ εύχρηστο. Απόκριες, η αγαπημένη μου γιορτή θα έρθει. Ο μπαμπάς μου μας έβγαλε όλους έξω για κόλπο ή κέρασμα, και η μαμά μου έφτιαξε κοστούμια και έκοψε διακοσμήσεις για τη βιτρίνα. Κάναμε εκδρομές στην εξοχή για να αναζητήσουμε κολοκύθες, κολοκύθες και μήλα τάφι. Οι γείτονές μας έφτιαξαν μπάλες ποπ κορν για εμάς και μπισκότα και είχαμε τα δικά μας τρομακτικά αποκριάτικα πάρτι. Οι καλύτερες στιγμές.